Var það gott karríermúv hjá Hjördísi systur minni að hætta á LSH og leita sér að vinnu sem kirkjuorganisti í Kópavogi? Ekki viss um það, en þegar hún tekur ákvarðanir (sem hún gerir ekki fyrr en í fulla hnefana) þýðir ekkert að standa í vegi. Það var því sjálfsagt að verða við bón hennar um að hringja í Dagnýju Pétursdóttur, vinkonu mína úr menntaskóla og kantor í Suður-Þingeyjarsýslu, og spyrja ráða. Hún mátti síðan ekkert vera að því að aðstoða okkur, enda önnum kafin við að undirbúa fyrsta kirkjuorganista-idolið. Þar með fjaraði undan áhuga Hjördísar, draumurinn búinn, og við bæði komin til vinnu okkar eins og venjulega.

Loksins loksins fékk ég tækifæri til að gera útvarpsauglýsingu byggða á meistarastykki Oxsmár, Kitty klára! Ég lagði líf og sál í verkefnið og var enn að fá hugmyndir þar sem ég stóð við míkrófóninn til að taka upp skilaboðin sem áttu að nýta snilld lagsins til að koma boðskapnum á framfæri. Ég lét óþolinmæði upptökustjórans ekkert pirra mig, en það var enginn annar en æskuvinur minn og Marillion-aðdáandi nr. eitt, Jóhannes Sigmundsson, þarna að stíga sín fyrstu skref í bransanum að ég tel. Ekki fylgdi sögunni hvað átti að auglýsa með þessari aðferð, en fullvíst má telja að viðkomandi vara eða þjónusta hefur slegið í gegn í draumheimum eftir að ég yfirgaf þá núna í morgunsárið.